Sztuka "Synchronizacja w Birkenwald" nas zachwyciła. My wyszliśmy z sali teatralnej, ale ten spektakl nie wyszedł z nas.. i oby został w nas jak najdłużej, bo inspiruje do pięknego i odpowiedzialnego życia.
Ania i Przemek
"Synchronizacja w Birkenwald" to sztuka, której się nie ogląda, ale w którą wchodzi się całemu, aż do głębi siebie. Jest to ryzykowne, bo nie da się tylko patrzeć, pozostając wewnętrznie niezaangażowanym - od pierwszych minut sztuka wprowadza w klimat refleksji, uważności, pełniejszego spojrzenia na życie i jego sens. Frankl zaprasza widza do przeżycia, które dotyka głębi jego człowieczeństwa, istoty życia. Dziękuję za możliwość obejrzenia sztuki, a jeszcze bardziej za to niezapomniane duchowe doświadczenie.
Rafał
,,Synchronizacja w Birkenwald” to sztuka, która zatrzymuje w biegu. W biegu życia szarą codziennością, która może powoli ocierać się o krawędź braku sensu. Można wybrać sensowne życie. Ale o rozpoznanie sensu, każdy musi zadbać sam. Aktorzy wykonali już swoje odpowiedzialne zadanie. Serdecznie dziękuję za te duchową ucztę. Warto w niej uczestniczyć. Kraków ma kolejne miejsce, gdzie można oddychać historią i być dobrej myśli. Ja odzyskałam nadzieję.
Agnieszka
Sztuka ukazuje tak naprawdę, jak niewiele człowiek wie o sensie swojej egzystencji. Dopóki jednostka ludzka nie znajdzie się w kryzysie życiowym, nie jest w stanie przewidzieć w stu procentach swego zachowania. Spektakl ukazuje to dosadnie. Jego treść jest skierowana do każdego człowieka, który głębiej zastanawia się nad sensem własnego bytu nie tylko za życia, ale także i po śmierci.
Natalia Kokoszka
„Synchronizacja w Birkenwald” to sztuka, która nie tylko porusza, ale i zmusza do głębokiej refleksji nad własnym życiem. Obcowanie z myślami Sokratesa, Kanta i Spinozy z tragicznymi okolicznościami obozowej rzeczywistości pokazuje, że nawet, gdy wydaje nam się, że wszystko nas już przerasta, możemy przyjąć sensowną postawę. To opowieść, która może pomóc wielu osobom, które utraciły sens szczególnie w dzisiejszych czasach, gdy wielu z nas zmaga się z poczuciem zagubienia, niepewności i braku celu.
Marta Kępa